«توصیف زیر گفته‌های یک بیمار مرزی است که بیانگر آشفتگی
های او می باشد:
من چند ماه قبل در خانه تنها بودم که دچار وحشت
شدم! کوشش کردم با دوستم تماس بگیرم ... او را هیچ کجا نیافتم، آن شب بنظر
می‌سید که تمام دوستان من سرگرم هستند و من کسی را ندارم که با وی صحبت کنم
... من بیشتر و بیشتر عصبانی و برانگیخته شدم. سر انجام از جا در رفتم و
سیگاری را روشن کرده درون ساعد خود فرو بردم. نمی‌دانم چرا این کار را کردم،
زیرا در واقع به آن توجهی نداشتم. حدس می‌زنم احساس کردم که مجبورم کار
برجسته انجام دهم!»
از شایع‌ترین اختلالات شخصیتی تا آشناترین شخصیت‌های مختل
دکتر محمد کیاسالار
وقتی
به یک نفر می‌گوییم «باشخصیت» یا «بی‌شخصیت»، منظورمان از شخصیت کاملاً معلوم است و
نیازی به شرح و بسط ندارد اما اگر از روان‌پزشکان بپرسید، آنها شخصیت را جور دیگری
تعریف میکنند: «الگوهای معینی از رفتار و شیوه‌های تفکر که نحوه سازگاری شخص را
با محیط تعیین می‌کند.» خودمانی‌ترش این‌که: «طرز تفکر به علاوه نحوه رفتار هر فرد،
مساوی است با شخصیت او.»
با این حساب، وقتی روان‌پزشکان می‌گویند فلانی دچار
اختلال شخصیت است، منظورشان این است که قدرت سازگاری با شرایط مختلف را ندارد، یعنی
تفکرات نادرستش منجر به بروز رفتارهای نادرست می‌شود و این، زندگی شخصی و حرفه‌ای
او را به هم می‌ریزد.
اختلال شخصیت می‌تواند هم علت گرایش به مواد مخدر و
مشروبات الکلی باشد، هم معلول آن. شدت این مشکل نیز در مواردی که پای یک مشکل روانی
دیگر در میان باشد، به وضوح تشدید می‌شود. این اختلالات معمولاً از اوایل بلوغ آغاز
می‌شود و تا مدت‌ها (و در صورت عدم درمان، تا پایان عمر) باقی می‌مانند و
مشکل‌آفرینی میکنند.
|
گروه‌های شخصیتی |
خصوصیات غالب |
نوع شخصیت |
|
گروه A |
عجیب و غریب |
پارانویید، اسکیزویید، اسکیزوتایپال |
|
گروه B |
احساساتی و نامتعادل |
ضد اجتماعی، مرزی، نمایشی، خودشیفته |
|
گروه C |
نگران و مضطرب |
اجتنابی، وابسته، وسواسی اجباری |
